ဘယ်လောက် စာမြင်ရင် ပါဠိစာ ပါဠိသဒ္ဒါ,
မြန်မာစာ မြန်မာသဒ္ဒါတတ်တယ် ခေါ်မလဲ?
…………………………………………………
ဦးကဝိ။ ။ ဦးဇနရေ ဘယ်လောက်စာမြင်
ရင် ပါဠိစာ ပါဠိသဒ,္ဒါ မြန်မာစာ မြန်မာသဒ္ဒါ
တတ်တယ် ခေါ်မလဲဘုရား။
မိမိ။ ။ အရှင်ဘုရား မေးတာက ကျယ်ပြန့်
လွန်းပါတယ်။ တပည့်တော်ကတော့
တပည့်တော် စာလေ့လာနည်းကို တင်ပြ
ကြည့်မယ်။ အရှင်ဘုရား အကဲခတ်ပါဘုရား။ မပြီးမပြတ်သေးတဲ့ စတုတ္ထပါရာဇိက ပါဠိစာ
ပုဒ်ကို ဆက်ကြတာပေါ့ဘုရား။
(က)ယော ပန ဘိက္ခု အနဘိဇာနံ ဥတ္တရိ
မနုဿဓမ္မံ အတ္တုပနာယိကံ အလမရိယ
ဉာဏဒဿနံ သမုဒါစရေယျ 'ဣတိ ဇာနာမိ
ဣတိ ပဿာမီ'တိ။
(ခ) တတော အပရေန သမယေန သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာ
နော ဝါ အာပန္နော ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော ဧဝံ
ဝဒေယျ, 'အဇာနမေဝံ အာဝုသော အဝစံ
ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမိ, တုစ္ဆံ မုသာ
ဝိလပိ'န္တိ, အညတြ အဓိမာနာ။
(ဂ) အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ
အသံဝါသော။
အဲလိုလေး က, ခ, ဂ ဝါကျခွဲတာ ပါဠိတော်မှာ ဝါကျခွဲတဲ့ နည်းပါဘုရား။ တပည့်တော် ဓမ္မာ
စရိယလေ့လာတော့ မြန်မာပြည်မှာ အဋ္ဌ
ကထာ ဋီကာမှာပဲ ဝါကျခွဲ သင်နေတာ စာမေးပွဲအရ သိရတယ်။ ဒါကြောင့် စာ အချိတ်
အဆက် ဝါကျအချိတ်အဆက် သိရအောင်
တပည့်တော်က ပါဠိတော်မှာလည်း ပါဠိဘာသာအတွက် ခွဲသင်စေချင်တယ် ဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ ကောင်းမြတ်တဲ့ အကြံပါဘုရား။
ဆက်ပါဦးဘုရား။
မိမိ။ အထက်က ပါဠိစာပိုဒ်ကို ဝါစင်္ဂသဒ္ဒါ
နည်း စာစပ်နည်းအရ အခုလိုလုပ် လေ့လာ
ပါတယ်ဘုရား။
(က)ယော(နာမ်စားကတ္တား) ပန(ပုဒ်
အလယ်ကျနိပါတ်ပုဒ်) ဘိက္ခု (နာမ်ကတ္တား) အနဘိဇာနံ (ကြိယာဝိသေသန)
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ(နာမဝိသေသျပုဒ်)
အတ္တုပနာယိကံ (ကတွာ-ဟူသော အငှား
ကြိယာဝိသေသန၌-စပ်ရသော ကံပုဒ်)
အလမရိယဉာဏဒဿနံ(ဥတ္တရိမနုဿ
ဓမ္မံ-ပုဒ်အား အထူးပြုသော နာမဝိသေန
ပုဒ်) သမုဒါစရေယျ (ပစ္စုပ္ပန် ပဓာနကြိယာ
ပုဒ်) 'ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမီ'တိ။
(သမုဒါစရဏ+အာကာရဝါကျ) [ဣတိ
(နိဒဿနကြိယာဝိသေသန) ပဿာမိ
( ပစ္စုပ္ပန် ငါ ပရိသ် ကြိယာ) [ဣတိ
(နိဒဿနကြိယာဝိသေသန) ဇာနာမိ
(ပစ္စုပ္ပန် ငါ ပရိသ်ကြိယာ)]
(ခ) တတော (ဝါကျအကူးအဆက်ပုဒ်)
အပရေန သမယေန (အချိန်ပြပုဒ်)
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော (လက္ခဏခေါ်-
ကြိယာဝိသေနပုဒ်) ဝါ (ပေါင်းဆည်းနိပါတ်
ကြိယာဝိသေသနပုဒ်) အသမနုဂ္ဂါဟီယမာ
နော (လက္ခဏခေါ်-ကြိယာဝိသေနပုဒ်) ဝါ
(ပေါင်းဆည်းနိပါတ် ကြိယာဝိသေသနပုဒ်) အာပန္နော (ဟုတွာ-ဟူသော အငှားကြိယာ
ဝိသေန၌ စပ်ရသော ကတ္တားပုဒ်) ဝိသုဒ္ဓါ
ပေက္ခော (ဟုတွာ-ဟူသော အငှားကြိယာ
ဝိသေန၌ စပ်ရသော ကတ္တားပုဒ်) ဧဝံ
(နိဒဿနကြိယာဝိသေသန) ဝဒေယျ,
(ပဓာနကြိယာပုဒ်) 'အဇာနမေဝံ (အဇာနံ+ဧဝံ-ဟု ခွဲ။ အဇာနံကား- ကြိယာဝိသေသန၊ ဧဝံ-ကားနိဒဿနကြိယာဝိသေသန)
အာဝုသော(အခေါ်အာလုပ်ပုဒ်) အဝစံ
(အတိတ် ငါ ပရိသ်ကြိယာ) ဇာနာမိ
(အလားတူပြန်ကြည့်ပါ။) အပဿံ (ကြိယာဝိသေသန) ပဿာမိ, (ပစ္စုပ္ပန် ငါ ပရိသ်
ကြိယာ)] တုစ္ဆံ (ကြိယာဝိသေသနပုဒ် )
မုသာ (ကြိယာဝိသေသနပုဒ်) ဝိလပိ'န္တိ,
(ဝိလပိံ-ကား အတိတ် ငါ ပုရိသ်ကြိယာ၊ ဣတိ-ကား ဝဒနာကာရကြိယာဝိသေသန
နိပါတ်)။ အညတြ (အောက် ဟောတိ ကြိယာအား အထူးပြုသော ကြိယာဝိသေသန)
အဓိမာနာ ( အညတြ၏ ကံပုဒ်)။
(ဂ) အယမ္ပိ (အယံ-အပိ- အယံကား နာမ်စား ပကတိကတ္တား၊ အပိ-ကား ကြိယာဝိ
သေသန) ပါရာဇိကော( အယံ-အတွက်
အထူးပြု ပေးသော ဝိကတိကတ္တား)
ဟောတိ (ပစ္စုပ္ပန် သူ-ပရိသ်ပဓာနကြိယာ)
အသံဝါသော( အယံ-အတွက် အထူးပြု
ပေးသော ဝိကတိကတ္တား)
ဦးကဝိ။ ။ သူ-ပရိသ်၊ ငါ-ပရိသ်က-ဘယ်
ရည်ရွက်ချက်နဲ့ ပေးတာလဲ။
မိမိ။ ။ ပထမပရိသ်၊ မဇ္စျိမပရိသ်၊ ဥတ္တ
ပရိသ်တွေ မြန်မာ့ဟန်နဲ့ ပိုနားလည် လွယ်
အောင်လို့ ဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ မုသာ-ကို ပိဋကတ်မြန်မာပြန်မှာ
မှားယွင်းသော စကားကို-လို့ ကံပုဒ်ယူတယ် မလား။ အရှင်ဘုရားက ဘာကြောင့်
မုသာ (ကြိယာဝိသေသနပုဒ်)-လို့ ယူတာ လဲ။
မိမိ။ ။ မုသာ-က အဗျယနိပါတ်ပုဒ်ဘုရား။ အဲတော့ မုသာ-နောက် အံ-ဝိဘတ်ဆက်
စေကာမူ အာ-မပျောက် အံသာပျောက်ရ
ကိန်းအရ ကံပုဒ်ဘာသာပြန်လည်း မှန်ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့် တုစ္ဆံ-ကို အချည်းအနှီး- လို့
ကြိယာဝိသေသန-ယူသေးရင် မုသာ-ကို မ
မှန်သေားအားဖြင့်-လို့ ကြိယာဝိသေသန ယူလည်း အဓိပ္ပာယ်မပျက်တာမို့ ယူလိုက် တာပါဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ ပါဠိဂတိ ပါဠိအသွားအလာ အနေ အထားကို ဆက်ဆွေးနွေး ပေးပါဦး။
မိမိ။ ယော ပန ဘိက္ခု အနဘိဇာနံ ဥတ္တရိ
မနုဿဓမ္မံ အတ္တုပနာယိကံ အလမရိယ
ဥာဏဒဿနံ သမုဒါစရေယျ 'ဣတိ ဇာနာမိ
ဣတိပဿာမီ'တိကို.......
ပန ယော+ဘိက္ခု အနဘိဇာနံ အလမရိယ
ဥာဏဒဿနံ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အတ္တုပနာယိကံ 'ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိပဿာမီ'တိ
သမုဒါစရေယျ-လို့ ယောဇနာဗျာချာနိဿယ အတိုင်း မရေးဘဲ အထက်ပါအတိုင်း ရေး ထားတာ ပါဠိဂတိပေါ့ဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ တင်ပါ့ တပည့်တော်တို့ သိပေ
မယ့် အဲလို ချိတ်ဆက် မစဉ်းစားဖူးပါ။
မိမိ။ ။ တင်ပါ့ ဆက်ပြောရရင် ယော နဲ့
ဘိက္ခု ကြား ပန နိပါတ်ထားတာ ကိန္နရီကိန္နရာ
ချောင်းခြားရေးသားနည်း။ ဝိသေသျ+ဝိသေသနဖြစ်တဲ့ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ-နဲ့ အလမရိယဉာဏဒဿနံ-ကြား အတ္တုပနာယိကံ-ပုဒ် ထားတာ ကိန္နရီကိန္နရာ ချောင်းခြားရေးသား
နည်း။ နောက် သမုဒါစရေယျ-ပုဒ်နောက် 'ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိပဿာမီ'တိဆိုတဲ့ အာကာရ စကားပြောဝါကျ ထုတ်ရေးနည်း
ကို တမလွန်ဘဝငဲ့ရေးနည်းလို့ မြင်တယ်ဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ တင့်ပါ။ ဆန်းဂါထာမှာသာ
ယဇယဇ-စတဲ့ ဂိုဏ်းထားရှိတာ မဟုတ်ဘူး။
ပါဠိဂတိမှာလည်း အရှင်ဘုရား ရှုမြင်နည်းထွင်ထားသလို အနေအထား ရှိသကိုး ဘုရား။ ဒါနဲ့ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ-နဲ့ အလမရိယဉာဏဒဿနံ-ကြား အတ္တုပနာယိကံ-ပုဒ် ထား ဘုရားရှင်
ဟောတာကို အရှင်ဘုရား ဘယ်လို မြင်လဲ။
မိမိ။ ။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ-အရ စျာန်တရား
တွေယူ။ အလမရိယဉာဏဒဿနံ-အရ
မဂ်ဖိုလ်တရားယူစေလိုလို့ ဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ အင်း ယင်းပုဒ်အဖွင့် ပဒဘာဇနီပါဠိတော်ပြန်ကြည့်ပါရစေဦး။ အဲ တွေ့ပြီ။
ပဒဘာဇနီမှာ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ-အရ စျာန် ရော မဂ်ဖိုလ်ရော ရတယ်လို့ ပါတယ်။ ဒါပေ မယ့် ပါရိသေသနည်းစသည်အရရော, ဒီ
အရိယဉာဏဒဿနံ-ပုဒ်ကရော ပညာဟော
ပုဒ်တွေပါနေလို့ စျာန်သမထက သမာဓိ ပဓာန, မဂ်ဖိုလ်က ပညာပဓာနအရာမို့
အရှင်ဘုရားတွေးပြတာလေး မဆိုးဘူး သာဓုပါ ဘုရား။
မိမိ။ ။ ကျေးဇူးပါဘုရား။ အင်္ဂလိပ်မှာ
ကတ္တား+ကြိယာ+ကံ-လို့ အင်္ဂလိပ်ဂတိရှိ
ပေမယ့် ဒီနေရာမှာ မြန်မာသဒ္ဒါလိုပဲ
ကတ္တား+ကံ+ကြိယာနေတယ်ဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ တင့်ပါ့။
(ခ) တတော အပရေန သမယေန သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာ
နော ဝါ အာပန္နော ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော ဧဝံ
ဝဒေယျ, 'အဇာနမေဝံ အာဝုသော အဝစံ
ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမိ, တုစ္ဆံ မုသာ
ဝိလပိ'န္တိ, အညတြ အဓိမာနာ-ကို ရှင်းပါဦး
ဘုရား။
မိမိ။ ။ တတော-ကို စကားဆက်လို့ မြင်တာ အင်္ဂလိပ်သဒ္ဒါ conjunction-ဝါစင်္ဂ အရ သိလာတာဘုရား။ အပရေန သမယေန-ကို အချိန်ပြပုဒ်လို ပြောတာ အင်္ဂလိပ်သဒ္ဒါအရ
ပြောပြတာ။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အာပန္နော
ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော-ကို သမနုဂ္ဂါဟီယမာနံ ဝါ
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနံ ဝါ အာပန္နံ ဝိသုဒ္ဓါ
ပေက္ခံ-လို့ ပုလ္လိင်ကို နပုံလိင်ပြင်ပြီး ပထမ
ကြီးတန်းမှာ ပါဌ်မှားမှန်မေးသင့်တယ်။
ဘိက္ခု-က ပုလ္လိင်မို့ ဘိက္ခုထောက် သြဆုံး
ပုရိသာဒိဂိုဏ်းသာ မှန်တယ်ပေါ့ဘုရား။
ဒါက အင်္ဂလိပ်လို adverb clause-
ဝါက်ဟန္ဘုရား။
ဧဝံ ဝဒေယျ, 'အဇာနမေဝံ အာဝုသော
အဝစံ ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမိ, တုစ္ဆံ
မုသာ ဝိလပိ'န္တိ,-ကတော့ ဝဒေယျ-နောက် အာကာရဝါကျထုတ်ရေးတာ ရှင်းပါတယ် ဘုရား။
အညတြ အဓိမာနာ-က အင်္ဂလိပ်လို adverb phrase-ဝါကျဘုရား။ သူ့ကို
တပည့်တော်က အထက်က ဝဒေယျ-မှာ
ကြိယာဝိသေသန အဖြစ် ထိစပ်လိုတယ်ဘုရား။ ဆရာတို့က ဟောတိမှာ စပ်တယ်။ ကာကောလောက နည်းယူပေါ့ဘုရား။
အထင်ကြီးမှုကို ကြဉ်၍ ပြောဆိုငြားအံ့။
အထင်ကြီးမှုကို ကြဉ်၍ ဤရဟန်းသည်
လည်း သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့
ရောက်၏-မှာ ဘယ်ဟာက အဓိပ္ပာယ်
ချောမောလဲ စဉ်းစားပါဘုရား။
အထင်ကြီး၍ ပြောဆိုမိသော
ရဟန်းကို ကြဉ်၍, ဤရဟန်းသည် လည်း
သာသနာတော်မှဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏-လို့ အဓိမာနအရ ရဟန်းကို ကောက်မှ
ဟောတိမှာ စပ်သင့်။ ဒါက verb to be verb to-ကြိယာတွေမှာ ကြိယာဝိသေန
အစပ်အရ တပည့်တော် စာကြံတာပါဘုရား။
ဦးကဝိ။ ။ တင်ပါ့။ အောက်က ဆဋ္ဌမူ
မြန်မာပြန်ကို ရှင်းပါဦး။
မိမိ။ ။
(က) အကြင် ရဟန်းသည် မသိဘဲ
ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သော
မြတ်သောဉာဏ်အမြင်ဟု ဆိုအပ်သော လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက်
လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို မိမိသို့ ဆောင်ကပ်၍ 'ဤသို့ ငါသိ၏၊ ဤသို့
ငါမြင်၏' ဟု ပြောကြား ငြားအံ့၊
(ခ) ထိုသို့ပြောကြားပြီးမှ နောက်အခါ၌
{သူတစ်ပါးတို့က} မေးစစ်အပ်၍သော်
လည်းကောင်း၊ မမေးစစ်အပ်ဘဲသော်
လည်းကောင်း အာပတ်သင့် ရောက်ပြီး၍
စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိရကား 'ငါ့သျှင်တို့
ဤသို့ ငါမသိဘဲ သိ၏ဟု ဆိုမိပြီ၊
မမြင်ဘဲ မြင်၏ဟု ဆိုမိပြီ၊ အချည်းအနှီးမှား
ယွင်းသော စကားကို ပြောမိပြီ'ဟု ပြောဆို
ငြားအံ့၊
(ဂ) အထင်ကြီးမှုကို ကြဉ်၍ ဤရဟန်း
သည်လည်း သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့
ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ
ပေါင်းသင်းရခြင်းမရှိ။
မိမိ။ ။ အဲဒီမှာ မြန်မာသဒ္ဒါအရလည်း ဝါကျ အကူးက အတူတူပဲဘုရား။ တပည့်တော်တို့
မြန်မာပြန်ဆိုတာ နိဿယက လာတာမို့
အဲဒီမြန်မာပြန်မှာ သဒ္ဒါရှစ်ဆောင်အယူ
အဆတွေ အကုန်သွင်း ဘာသာပြန်ထားတာ ဝိဘတ်အနက် ကာရကအယှဉ်
သမာသ်တဒ္ဓိတ်အစပ်အနက် ဓာတ်ပစ္စည်း
ဝိဘတ်အနက် စသည်အရ သိရတယ် ဘုရား။
(က) အကြင် ရဟန်းသည် (ကတ္တား)၊
မသိဘဲ (ကြိယာဝိသေသန)၊
ကိလေသာကို(ဖြည့်စွက်ကံ)၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ (ဖြည့်စွက် အလံ-ပယောဂသမ္ပဒါန်)၊
စွမ်းနိုင်သော (သမာသ်နာမဝိသေသန)၊
မြတ်သော(သမာသ်နာမဝိသေသန)၊
ဉာဏ်အမြင်ဟုဆိုအပ်သော(ကာရကနာမ
ဝိသေသန) လူတို့၏ (သမာသ်သာမိဆဋ္ဌီ)၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက်
(သမာသ်ဝိဘတ္တအပါဒါန်)၊ လွန်မြတ်သော
(သမာသ်နာမဝိသေသန) ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို (ဥတ္တမနုဿဓမ္မ-အရ အဘိဓမ္မာအရ
ကောက်+ကံပုဒ်)၊ မိမိသို့(သမာသ်ကံ)
ဆောင်ကပ်၍ (ကာရကဝါကျကြိယာဝိ
သေသန) 'ဤသို့ (ကြိယာဝိသေသန)
ငါ (ကတ္တား)၊ သိ၏၊ ကြိယာ)
ဤသို့ (ကြိယာဝိသေသန) ငါ (ကတ္တား)၊
မြင်၏' ဟု (အာချာတ်ကြိယာငုံထားသော
ကြိယာဝိသေသန)၊ ပြောကြားငြားအံ့၊
(ကြံဆကြိယာ ပစ္စုပ္ပန်)။
(ခ) ထိုသို့ပြောကြားပြီးမှ (ကြိယာဝိသေသန-အင်္ဂလိပ်အယူအဆအရ) နောက်အခါ၌
(ကြိယာဝိသေသန-အင်္ဂလိပ်အယူအဆအရ){သူတစ်ပါးတို့က}-အဖြည့်ကတ္တား)၊
မေးစစ်အပ်၍( ကြိယာဝိသေသန)
သော်လည်းကောင်း၊( အကြိမ်ပြကြိယာဝိ
သေသန)၊ မမေးစစ်အပ်ဘဲ( ကြိယာ
ဝိသေသန)၊ သော်လည်းကောင်း၊( အကြိမ်ပြ
ကြိယာဝိသေသန)၊ အာပတ်သင့် ရောက်ပြီး၍
( ကြိယာဝိသေသန)၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို
(သမာသ်ကံ)၊ အလိုရှိရကား (ကြိယာဝိ
သေသန )၊ 'ငါ့သျှင်တို့ (အဖွဲ့ခေါ်အာလုပ်စကား)၊ ဤသို့ (ညွှန်ပြကြိယာဝိသေသန)၊
ငါ (ကတ္တား)၊ မသိဘဲ (ကြိဝိ)သိ၏ဟု
(ကြိဝိ)၊ ဆိုမိပြီ၊ (အတိတ်ကြိယာ)၊
မမြင်ဘဲ (ကြိဝိ)၊ မြင်၏ဟု (ကြိဝိ)၊
ဆိုမိပြီ၊ (အတိတ်ကြိယာ)၊ အချည်းအနှီး
(ကြိဝိ)၊ မှားယွင်းသော(နာမ်ဝိ) စကားကို
(အဘိဓမ္မာအရကောက်+ကံပုဒ်)
ပြောမိပြီ'ဟု (ကြိဝိ)၊ ပြောဆိုငြားအံ့၊
(ကြံဆကြိယာ ပစ္စုပ္ပန်)။
(ဂ) အထင်ကြီးမှုကို (ကံ)၊ ကြဉ်၍ (ကြိဝိ)၊ ဤရဟန်းသည် (ကတ္တား)၊ လည်း (ကြိဝိ)၊ သာသနာတော်မှ (ဖြည့်စွက်အပါဒါန်)၊
ဆုံးရှုံးခြင်းသို့(သမာသ်တွင်းကံ)ရောက်၏၊
(ကြိယာ)၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် (သဟ
ယောဂ)၊ အတူတကွ (ကြိဝိ)၊
ပေါင်းသင်းရခြင်း+မရှိ။ ပေါင်းသင်းရခြင်း သည် (ကတ္တား)၊ မရှိ (ကြိယာ)။
ဦးကဝိ။ ။ သာဓုပါဘုရား။ အခုလို အပင်
ပန်းခံရှင်းပြပေးတာ။
မိမိ။ ။ တပည့်တော်ကလည်း နားထောင်
ပေးသူရှာနေတာပါဘုရား။
အရှင်ဇနနန္ဒ။
No comments:
Post a Comment